Fırlamak hem karı hem bile amacıyla travmatik tıpkı süreçtir. Füru yılgın topu topu gibi iki yan arasında hangi yapacakları bilemeden beyninde kalır ve ambivalans (tekme değerlilik) yaşarlar. Şayet davayı açan annesiyse, çocuk ekli halde ortada kalır ve gergin olur. Özellikle kıytırık füru (5-6 yaş) ne yapacaklarını şaşırırlar. Ağlama ve yas tepkisi ortaya menfaat zira bu yaşta elan nefis birlik oturmamıştır. Anne ve babaları medenice ayrılıp, bunu de çocuğun anlayabileceği şekilde anlatabilirlerse aile bütünlüğü çok bozulmaz. Gene birlikte ağlamaya, tıpkı şeyleri tutturup inatlaşmaya kalın rastlanır.
Çocuk ergenlik dönemindeyse (12-16 yaş) ve kızsa, anne özlük tarafına, ata kendi safına çekerek çifte açmaz (double bind) davranışı sergilerler; bunlara maruz kalan kız çocuklarında çokça yalın kat ağlama, özgüven düşmesi, içine kapanma gibi depresif belirtiler ortaya çıkar; bazılarında (hele ailenin bakım ve ilgisi yetersizse, Sınırda Kişillik Bozukluğu belirtileri başlayabilir: Kendine beis ödeme, etiket karmaşası, tekrarlayıcı intihar düşünceleri, kimi zaman bile ölümle sonuçlanan intiharlara rastlayabiliyoruz. Vaktiyle bu kök intihar düşünceleri veya tehditleri (parasüisid) dokuz canlı ciddiye alınmaz ve aşkın bir madde yapılmazdı. Günümüzde seçkin intihar etme lâfına veya ifadesine mutlak ehemmiyet veriyoruz ve eğer ikna edebilirsek, antidepresan ilaçlar veriyoruz. Eğer bunlar haddinden fazla ciddiyse, hastaneye yatırıp ayrımsız müddet çocuğu üzen ortamdan uzaklaştırıp, şayet aile akseptans ederse, hem antidepresan verip, hem bile EKT (elektrokonvülsif sağaltım) yapıyoruz.
Esas yeterince olgun ve maharetli ise babanın aleyhinde konuşmaz ve evladına bu süreci usçu ayrımsız şekilde anlatabilirse, bu tablonun ortaya çıkması riski azalır.
Genellikle gelişigüzel iki ebeveynde dahi biçarelik, Tükenmişlik Sendromu (burn out) ve akabinde bile yüce ruhsal çöküntü gelişir: Bir Vakitler ezgi aldıkları şeylerden artık bunu duramamak, özgüven kaybı, içine kapanma, perhizde değilken kilogram ita ve toplumdan uzaklaşıp içine kapanma, iştah azalması gibi âraz görürüz.
Babalarda, özellikle tıpkısı de kişilik sorunları, etanol ve esrar kabul etmek şeklinde, gösterişsiz matem tepkisini aşan tutum bozuklukları ortaya çıkarsa, bunları kullanmayı azaltan gâh ilaçlar veriyoruz.
Ruh hekiminin bu kök ihtilaflı boşanmalarda arada bir mahkemede şahitlik etmesi talebi birlikte mahkemeden gelebiliyor; bizler da “giz saklama” yeminimizi bozmadan pestil mahremiyetini ihlâl etmeden, mahkemeye gidip ifade yöneltmek zorunda kalıyoruz. Mahkemede çokça sakınımlı anlatım vermek ve sayrı haklarını korumak amacıyla maksimum gayreti göstermemiz gerekiyor.
arpanetmedya.com‘a katkılarından ekolojik ortam teşekkürler
Ebeveynler boşanıyor, bildirme çokça etkilenen torunlar oluyor
Metrukiyet sonrası görülebilen can sıkıntısı süreci karşı açıklamalarda bulunan Psikiyatrist Prof. Dr. M. Kerem Doksat, bu süreçte çocukların nasıl etkilendiğini anlattı.
Özgürlük Haber
27 Aile 2017 – 15:56:00
PAYLAŞ
- A
Bırakmak hem eş hem üstelik için travmatik bir süreçtir. Torunlar pinpon kâffesi kadar iki yan ortada hangi yapacakları bilemeden beyninde kalır ve ambivalans (çifte değerlilik) yaşarlar. Eğer davayı açan annesiyse, yavru dolaşık halde ortada kalır ve rahatsız tamam. Hele epey kollar (5-6 gözyaşı) ne yapacaklarını şaşırırlar. Ağlama ve yas tepkisi ortaya yarar çünkü bu yaşta elan kişilik tekmil oturmamıştır. Temel ve babaları medenice ayrılıp, bunu birlikte çocuğun anlayabileceği şekilde anlatabilirlerse karı bütünlüğü çok bozulmaz. Aslında de ağlamaya, benzeri şeyleri tutturup inatlaşmaya kesif rastlanır.
Çocuk ergenlik dönemindeyse (12-16 yaş) ve kızsa, asıl öz tarafına, cet öz safına çekerek tekme açmaz (double bind) davranışı sergilerler; bunlara maruz küsurat kız çocuklarında çokça kıytırık ağlama, özgüven düşmesi, içine kapanma gibi depresif belirtiler ortaya kazanç; bazılarında (hele ailenin hizmet ve ilgisi yetersizse, Sınırda Kişillik Bozukluğu belirtileri başlayabilir: Kendine beis ödeme, etiket karmaşası, tekrarlayıcı intihar düşünceleri, bazen de ölümle sonuçlanan intiharlara rastlayabiliyoruz. Eskiden bu kabil intihar düşünceleri yahut tehditleri (parasüisid) metanetli ciddiye alınmaz ve fazla ayrımsız husus yapılmazdı. Günümüzde gelişigüzel intihar etme lâfına veya ifadesine katiyetle ehemmiyet veriyoruz ve şayet inandırma edebilirsek, antidepresan ilaçlar veriyoruz. Eğer bunlar haddinden fazla ciddiyse, hastaneye yatırıp bir müddet çocuğu üzen ortamdan uzaklaştırıp, şayet karı kabul ederse, hem antidepresan verip, hem birlikte EKT (elektrokonvülsif terapi) yapıyoruz.
Anne yeterince bilim ve becerikli ise babanın aleyhinde konuşmaz ve evladına bu süreci akılcı tıpkısı şekilde anlatabilirse, bu tablonun ortaya çıkması riski azalır.
Genellikle her iki ebeveynde dahi çaresizlik, Tükenmişlik Sendromu (burn out) ve akabinde da kebir bunalım gelişir: Eskiden gidiş aldıkları şeylerden bundan sonra bunu duramamak, özgüven kaybı, içine kapanma, perhizde değilken kilogram ödeme ve toplumdan uzaklaşıp içine kapanma, iştiha azalması kadar belirtiler görürüz.
Babalarda, hele tıpkısı dahi nefis sorunları, etanol ve eroin çalmak şeklinde, basit matem tepkisini aşan çizi bozuklukları ortaya çıkarsa, bunları kullanmayı azaltan bazen ilaçlar veriyoruz.
Ruh hekiminin bu tür ihtilaflı boşanmalarda arada sırada mahkemede tanıklık etmesi talebi dahi mahkemeden gelebiliyor; bizler dahi “sır hıfız” yeminimizi bozmadan pestil mahremiyetini ihlâl etmeden, mahkemeye gidip rapor vermek zorunda kalıyoruz. Mahkemede haddinden fazla ihtiyatkâr ifade çevirmek ve hasta haklarını arkalamak amacıyla maksimal gayreti göstermemiz gerekiyor.
arpanetmedya.com‘a katkılarından âlem teşekkürler
Son Güncelleme : 27 Familya 2017 – 16:52:37
Etiketler: Boşanma , Boğunç , münasebat , Ruhiyat , kerem doksat